Συχνά σκεφτόμαστε τι έχουν οι άλλοι, που δεν έχουμε εμείς. Ή τι έχουμε εμείς που δεν έχουν κάποιοι άλλοι. Αυτό που κάνουμε λέγεται σύγκριση. Γιατί όμως έχουμε την ανάγκη να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους;

Τι μας κάνει να συγκρινόμαστε με τους άλλους

Όταν συγκρινόμαστε με κάποιον «καλύτερο» από μας, κατά βάθος επιθυμούμε αυτά τα χαρακτηριστικά ή τα υλικά αγαθά που έχει, τα οποία δεν διαθέτουμε .Κατά βάθος τον ζηλεύουμε. Θα θέλαμε πολύ να είχαμε τη θέση εργασίας, τις σχέσεις ή την εμφάνισή του. Αισθανόμαστε κατώτεροί του.

Από την άλλη, όταν συγκρινόμαστε με κάποιον που είναι «χειρότερος» από μας, αισθανόμαστε ισχυροί και ανώτεροί του. Χαιρόμαστε που υπερέχουμε από εκείνον.

Επιλέγουμε να συγκρινόμαστε με τους άλλους, γιατί έτσι παίρνουμε μια αίσθηση της αξίας μας και του νοήματος της ζωής μας. Αρκετοί βλέπουν την όλη διαδικασία και ως μια πρόκληση ή κίνητρο για να γίνουν καλύτεροι από κάποιους. Από τη μεριά τους οι ναρκισσιστές λατρεύουν τον ανταγωνισμό, γι' αυτό και διακαώς επιθυμούν να αποδεικνύουν ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους.

Γιατί δεν μας εξυπηρετεί η σύγκριση με τους άλλους

Στη πραγματικότητα με αυτό τον τρόπο όμως:

• χάνουμε τον πολύτιμο χρόνο της ζωής μας
• ελαχιστοποιούμε τη χαρά της ζωής και το αίσθημα πληρότητάς μας
• γινόμαστε «σκλάβοι» της εκάστοτε σύγκρισης που κάνουμε
• αδικούμε τον εαυτό μας. Αντιπαραβάλλουμε αυτά που γνωρίζουμε για μας με εκείνα νομίζουμε ότι ισχύουν για στους άλλους.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν «καλύτεροι» και «χειρότεροι» άνθρωποι. Ο καθένας είναι απλά μοναδικός. Τα πράγματα από μόνα τους δεν έχουν καμία αξία. Η αξία είναι κάτι που το δημιουργεί ο καθένας στη συνείδησή του.

Όσες επιτυχίες και εάν έχουμε στη ζωή μας, αυτό δεν ανεβάζει απαραίτητα το αίσθημα αυταξίας μας. Για παράδειγμα, ένας που κατάφερε να γίνει ο κορυφαίος στον τομέα του και εξακολουθεί, παρ όλα αυτά, να τον απασχολεί το που βρίσκεται σε σχέση με τους άλλους, θα ζει για πάντα στο φόβο του μήπως κάποιος τον υπερσκελίσει.

Πως μπορούμε να εστιάσουμε στο τι κάνουμε εμείς και όχι στο που βρισκόμαστε σε σχέση με τους άλλους

Μας εξυπηρετεί περισσότερο λοιπόν το να αφήσουμε κατά μέρος τις διαρκείς συγκρίσεις με τους άλλους. Θα πρέπει να εστιάζουμε στο τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας. Η τελευταία άλλωστε είναι μόνο μια για τον καθένα μας και σύντομη. Ας μην έχουμε λοιπόν την ψευδαίσθηση της αθανασίας, επειδή έχουμε συνηθίσει να ζούμε. Γι' αυτό το λόγο μπορούμε:

• να εστιάσουμε στα δυνατά μας σημεία και να τα αναπτύξουμε.
• να βελτιώσουμε τη σωματική μας κατάσταση
• να αποκτήσουμε περισσότερες γνώσεις σε τομείς που μας ενδιαφέρουν
• να βρούμε τα αδύνατα μας σημεία και να τα αποδεχτούμε
• να βρούμε τι μας παθιάζει και να γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας.
• να σχεδιάσουμε το όραμα ζωής μας και να ζούμε με βάση τις προσωπικές αξίες

Μας εξυπηρετεί να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τον εαυτό μας

Με αυτό το τρόπο μπορούμε να καταφέρουμε να αντλούμε δύναμη από τον ίδιο τον εαυτό μας. Να μην έχουμε την ανάγκη να αναζητούμε την ευτυχία σε εξωτερικά ερεθίσματα. Με άλλα λόγια πρέπει να έχουμε ως στόχο το να γινόμαστε καλύτεροι από ό,τι ήμασταν «χθες».

Ίσως ο μόνοι λόγοι που αξίζει να αντιπαραβάλλουμε τον εαυτό με τους άλλους είναι :

• για να καλλιεργούμε τη φαντασία μας αναφορικά με το τι είναι δυνατό στη ζωή
• να εμπνεόμαστε παρατηρώντας τη ζωή άλλων ανθρώπων
• να αξιοποιούμε τις ιδέες που παίρνουμε από εκείνους

Όπως είχε πει άλλωστε και ο Lao Tzu: «Όταν είσαι ικανοποιημένος με το να είσαι απλώς ο εαυτός σου και δεν συγκρίνεις ή ανταγωνίζεσαι, όλοι θα σε σέβονται.»

πηγή